Przełęcz Kocierska czyli Kocierz

Wtorek, 2 marca 2010 • dodano: 02.03.2010 | Komentarze 20

magneticlife.eu because life is magnetic
Na Kocierzy byłem wiele razy, ale zawsze autem. Nakładłem sobie kiedyś do głowy, że na rowerze może tam wjechać młody człowiek na dobrym sprzęcie.
Wczoraj pomyślałem sobie, że jestem młody (przynajmniej duchem) a sprzęt mam. Czas więc zmierzyć się z własnymi przekonaniami:)

Kocierz © Kajman

Rano naubierałem się jak na wyprawę co najmniej na Antarktydę. Myślę sobie, jest + 2 stopnie pod domem, to w górach będzie dobry minus. Czasami miało to dobre strony, czasami trzeba było się rozbierać.
Wybrałem wjazd od strony Żywca.

Pierwszy przystanek, zapora w Tresnej © Kajman

Na Jeziorze Żywieckim lód trzyma się dobrze. Jest malowniczo i czasami zza chmur wyłania się słońce.
Skręcam w stronę Suchej Beskidzkiej. Do Łękawicy jest spory dwukilometrowy podjazd.Wjeżdżam bez trudu. Myślę sobie, pierwsze koty za płoty:)

Jezioro Żywieckie © Kajman

Dalej droga prowadzi przez wieś Kocierz Moszczanicki. Tam uświadomiłem sobie, że zapomniałem bidonu. Na szczęście jest sklep a litrowa Fanta mieści się do koszyczka. Droga delikatnie pnie się w górę.
Mijam wieś Kocierz Rychwałdzki gdzie stoi znak, że do celu mam cztery kilometry. Myślę sobie, nie jest źle:)

Wezbrane potoczki ładnie szemrzą © Kajman

Wodospad © Kajman

Teraz zaczyna się konkretny podjazd. GPS chwilami pokazuje 16 stopni nachylenia. Przełożenia są redukowane, w końcu zostaje jeden na jeden.
Ważne, że jadę. Prędkość nie jest imponująca, 7 km/ godz.
Ważne, że się nie męczę. Przy tej prędkości, mam czas na podziwianie widoków a są piękne:)

Widok na Kocierz Rychwałdzki © Kajman

W końcu docieram do Ośrodka na Kocierzy. Jestem z siebie dumny.
Zawsze podziwiałem ludzi, którzy potrafili wjechać na Kocierz. Taki człowiek w moim mniemaniu był prawdziwym rowerzystą!!!
Teraz ja dołączyłem do tego szacownego grona:)

Taras widokowy na Kocierzy © Kajman

Popatrzyłem na wskazanie GPSa i wtedy naszła mnie myśl. Kurcze, wcale nie jestem zmęczony, przecież ten wjazd to pikuś, no może Pan Pikuś. Przecież pokonywałem o wiele gorsze podjazdy!!!
Tak to jest jak człowiek sobie głupot nawkłada do głowy. Gdybym nie myślał, że to jest straszne, byłbym tam już dawno!!!

Wskazania GPSa na przełęczy © Kajman

Połaziłem chwilę po ośrodku, chwilę podziwiałem widoki z tarasu. Cóż, teraz będzie najfajniej, jedziemy do Andrychowa. Miałem lekkie obawy jak będą się spisywały nowe niedotarte hamulce. Okazało się, że nie było żadnych problemów:)
Widoki po drugiej stronie przełęczy też były całkiem miłe, ale żeby je podziwiać trzeba było na chwilę stanąć i zrobić parę fotek.

Widoczek © Kajman

Kolejny widoczek © Kajman

I jeszcze jeden © Kajman

W Andrychowie zaczął się pojawiać drobny opad śniegu i tak do samego domu, pojawiał się i znikał.
W Roczynach zatrzymałem się pod krzyżem. Tam w zeszłym roku spotkałem się z Kosmą, która nas wtedy odwiedziła. Pomyślałem, jak było fajnie. Tak nieco rozczulony przez Porąbkę pojechałem do domu.

Tu w zeszłym roku czekałem na Kosmę:) © Kajman

Wszystkich zaglądających serdecznie zachęcam do zajrzenia tutaj i przyłączenia się do akcji Bikestatowiczów:)