Info

Ten blog rowerowy prowadzi Kajman z wioski Kobiernice. Mam przejechane 15762.40 kilometrów w tym 1149.69 w terenie. Wlokę się z prędkością średnią 17.10 km/h i się wcale nie chwalę.
Więcej o mnie.

Moje rowery

Accent El Ninio 3897 km

Cayman 2920 km

Favorit 2736 km

Kellys Aeron 10823 km

Wykres roczny

Kategorie

Archiwum bloga

Spotkani w realu:

Najpopularniejsze zdjęcia:

DST 9.50km
Aktywność Wędrówka

Uczestnicy

Tarnica

Poniedziałek, 22 lipca 2013 • dodano: 01.08.2013 | Komentarze 7

magneticlife.eu because life is magnetic
Dzisiaj przyjedzie nasz przyjaciel rowerowo karawaningowy Janusz. Będzie po południu. Postanawiamy więc wyskoczyć na Tarnicę by wrócić nim dojedzie na camping w Diablej Górze. Ruszamy skoro świt. Mamy do przejechania 100 km do celu.

Krzyż na szczycie tarnicy © Kajman

Tarnica (1346 m n.p.m.) to najwyższy szczyt polskich Bieszczadów i województwa podkarpackiego, wznoszący się na krańcu pasma połonin, w grupie tzw. gniazda Tarnicy i Halicza. Należy do Korony Gór Polski.
Jest upalny dzień, idziemy sobie powolutku do celu.

Na tę górę mamy wejść © Kajman

Ścieżka początkowo prowadzi przez las i jest ściśle wytyczona © Kajman

Po wyjściu z lasu pokazują się widoki © Kajman

Połonina w całej krasie © Kajman

Podczas wchodzenia zauważyłem pewną prawidłowość. Są ludzie, którzy zasuwają pod górę jak małe auta, mają plecaki i są odpowiednio ubrani. Widać, że to wędrowcy. Są inni ludzie, którzy też zasuwają pod górę jak małe auta, ale na początku. Po chwili stają i sapią jak lokomotywy by znów zasuwać. Na trzecim przystanku stają i zastanawiają się czy wzywać GOPR czy też dojdą do siebie. Ci mają trampki lub dziwne sandałki.

Docieramy na przełęcz © Kajman

Teraz idziemy na szczyt © Kajman

Ela z przytupem © Kajman

Szczyt Tarnicy wznosi się ponad 500 m nad dolinę Wołosatki i wyróżnia się osobliwą sylwetką. Od sąsiedniego masywu Krzemienia grzbiet (faktycznie zwornikiem jest Tarniczka) oddzielony jest głęboką Przełęczą Goprowską, natomiast z Szerokim Wierchem łączy się charakterystyczną, ostro wciętą w grzbiet przełęczą o wysokości 1275 m n.p.m., od której pochodzi nazwa góry (w języku rumuńskim słowo "tarniţa" oznacza siodło, przełęcz).

Widoczek ze szczytu Tarnicy © Kajman

Gdy nacieszyliśmy się widokami zaczęliśmy schodzić. Nagle na granicy lasy widać spore poruszenie. Ludzie dzwonią i biegają. Leży na ziemi młoda dziewczyna i jest na granicy utraty przytomności. Po chwili pojawiają się GOPRowcy quadem. Po następnej chwili słychać śmigłowiec. Nie chcieliśmy się gapić na to co się dzieje i poszliśmy dalej. Cóż, i tak na następnej wycieczce na Połoninę Wetlińską sytuacja się powtórzyła, ale tam już wnosiłem gościa do śmigłowca.
W góry trzeba iść z rozumem.

Kategoria Szlak ikon i Bieszczady, Wycieczki z campingów

Komentuj

Komentarze

este | 22:18 piątek, 2 sierpnia 2013 | linkuj Uwielbiam Bieszczady, byłem dwa lata temu ,ale te widoki powodują,że chyba znowu pojadę :)

surf-removed | 00:08 piątek, 2 sierpnia 2013 | linkuj Ładnie jest na Tarnicy, i chyba za bardzo nie dmuchało.

Kajman | 13:45 czwartek, 1 sierpnia 2013 | linkuj Pomijam fakt, że po parku jeździć na rowerze nie wolno, ale droga często prowadzi po schodach więc w zasadzie się nie da.

miciu22 | 13:27 czwartek, 1 sierpnia 2013 | linkuj Byli tacy, co jechali czerwonym szlakiem z Wołosatego, ale troszkę droga była ta podróż

Nefre | 12:46 czwartek, 1 sierpnia 2013 | linkuj Piękne krajobrazy:))

micor | 12:21 czwartek, 1 sierpnia 2013 | linkuj Piękne krajobazy. Zastanawiam się, czy po tych szlakach da się jeździć rowerem ;)