Pokonać strach

Wtorek, 27 kwietnia 2010 • dodano: 27.04.2010 | Komentarze 22

magneticlife.eu because life is magnetic
Każdy z nas ma jakieś fobie. Ludzie wkładają sobie do głowy różne głupoty i niejednokrotnie z tego powodu cierpią. Jedni boją się pająków czy zamkniętych pomieszczeń a ja bałem się Kocierzy, Hrobaczej i przełęczy Beskidek, zwanej inaczej Targanicką.
Dzisiaj postanowiłem pokonać strach:)

Park w Andrychowie © Kajman

Przełęcz Kocierską już pokonałem, Hrobaczą Łąkę też, zastała mi ostatnia moja fobia Beskidek.
Wskakuję na Accenta i z lekkim strachem ruszam zmierzyć się ze swoim lękiem.
Drogę do Wielkiej Puszczy pokonuję nadspodziewanie szybko:)

Wodospady na rzece Wielka Puszcza © Kajman

Drogę na której kiedyś się czołgałem dostając stanu przedzawałowego dzisiaj pokonałem ze średnią prędkością 14 km/godz.
Jest to 7 kilometrów podjazdu z różnicą wysokości 180 metrów. Jestem z siebie zadowolony.

Tutaj wszystko się zaczyna © Kajman

Mój lęk to podjazd o długości około 700 metrów. Różnica wysokości wynosi 100 metrów. Kąt nachylenia pokazujący się miejscami na GPSie wynosi 20 stopni.
Ruszam. Okazuje się, że nie jest tak źle.
Kiedyś Karla76 napisała, żebym robił fotki podjazdów. Podziwiam dziewczynę, która jest niekwestionowaną mistrzynią podjazdów i tylko ze względu na nią zatrzymuję się i cykam fotkę:)

Podjazd © Kajman

Na szczyt wjechałem nawet nie zziajany. Okazuje się, że lęki mamy tylko w głowie. Jeżeli je pokonamy, to wszystko wydaje się łatwe.
Na szczycie są piękne widoki:)

Na przełęczy Bekidek © Kajman

Skręcam w dróżkę, chcę podziwiać widoki. Zaczynam się zastanawiać czy nie wjechać na któryś szczyt. Kusi mnie bardzo ale trzeba zachować siły na weekend bo zapowiada się ciekawie:)

Cel kolejnej wycieczka © Kajman

Widoczek © Kajman

Z przełęczy jadę do Andrychowa. Przez to miasto prawie codziennie przejeżdżam samochodem. Głównie kojarzy mi się z korkami. Nigdy nie miałem czasu go zwiedzić:(

Andrychów – miasto w woj. małopolskim, w powiecie wadowickim, siedziba władz miejsko-wiejskiej gminy Andrychów. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. bielskiego. Andrychów jest największym miastem i gminą w powiecie wadowickim. Z racji położenia, tradycji letniskowej i stale rozwijanego zaplecza stał się ważnym ośrodkiem turystycznym w rejonie Beskidu Małego.

Kościół w Andrychowie © Kajman

W Andrychowie jest pałac Bobrowskich. Pierwotny budynek mający charakter obronny powstał w tym miejscu w I połowie XVII wieku.

Pałac Bobrowskich od frontu © Kajman

Wielokrotnie przebudowywany i rozbudowywany, obecny klasycystyczny wygląd uzyskał w I połowie XIX wieku. Klasycystyczny, w kształcie podkowy, murowany, parterowy. Składa się ze skrzydła głównego i dostawionych do niego pod kątem prostym dwóch skrzydeł bocznych. Pośrodku skrzydła głównego od strony zajazdu czterokolumnowy portyk. Otoczony był parkiem w stylu angielskim. Obecnie w zachodnim skrzydle pałacu mieści się siedziba Towarzystwa Miłośników Andrychowa.

Pałac od strony zadu © Kajman

Nigdy był nie przypuszczał, że w Andrychowie jest taki fajny park. Jest tam staw, dwie fontanny, mnóstwo ptaków (jest nawet tablica z informacją co po stawie pływa) i wielu odpoczywających ludzi:)

Fontanna © Kajman

Pośrodku stawu jest wyspa. Ustawiono tam domki dla ptactwa. Wygląda to bardzo ciekawie:)
Tak jak pałac mnie nie zachwycił (jest trochę odrapany), tak park jest rewelacyjny!

Domki dla ptaków na wyspie © Kajman

Łabądki murzynki © Kajman

Zastanawiam się co zrobić dalej z tak mile rozpoczętym dniem.
Przypomniałem sobie, że powinienem kupić żyłkę do kosy. Tak, trzeba pojechać do Kóz. Chyba wybrałem troszkę okrężną drogę. Nadłożyłem ze 30 kilometrów.
Wieje dość paskudny wiatr ale jedzie się fajnie przez rolniczą część ziemi andrychowskiej.

Przez pola © Kajman

W Zasolu zastanawiam się czy przypadkiem nie pojechać do Kóz przez Brzeszcze. Byłoby dodatkowe 12 kilometrów.
Pomyślałem sobie, że nie zrobię tego bo znów w rocznej statystyce wyprzedziłbym Krzyśka a dziś jest taki piękny dzień i nie chciałem mu robić przykrości:)

Leśny kościół w Kętach Podlesiu, miejsce postoju rowerzystów © Kajman

Zatrzymuję się jak zwykle przy leśnym kościele w Kętach Podlesiu. To nie tylko moje ulubione miejsce postoju. Spotykam tam gościa z Bielska, który przejechał właśnie zbliżoną trasę do naszej sobotniej wycieczki. Chwilę gadamy ale czas zrobić wpis:)